Afstand: 49 km
Rijtijd: 3 uur 28 min
Snelheid Max: 33 km/u
Gemiddelde snelheid 14,6 km/u
Gereden: 12 juni 2015
Weer: Zonnig en heel warm, 28 graden en weinig wind
Knooppunten 89-40-14-15-16-18-19-30-96-21-20-22-43-42-45-46-39-4-89
Tot besluit van onze trilogie in vier delen gaan we vandaag naar het Noordoosten.
Het wordt een warme dag dus voldoende water meenemen: de foerage is bescheiden de laatste dagen, geen picknickmand maar gewoon boterhammen, wat fruit en water.
En gezien de temperatuur kiezen we een route die hopelijk zoveel mogelijk door het bos gaat, al kun je dat aan de kaarten niet altijd goed inschatten.
We starten in Elspeet en rijden meteen verkeerd, maar al snel zitten we op de route. Door de Elspeeterheide, eerst een beukenbos met geen ondergroei, later komen er adelaarsvarens bij.
ik heb geleerd dat je weet dat het een adelaarsvaren is als je de stengel doorsnijdt: het teken dat je dan ziet lijkt op een adelaar, maar eigenlijk zag ik er dat nooit zo aanaf. Maar als je zo op je fietsje schuin tegen de onderkant van die varens aan kijkt, heeft het beslist het silhouet van een vogel met opgetrokken schouders en een gebogen kop 😉 .
Er liggen hier grafheuvels uit de nieuwe steentijd (van ca 4000 jaar geleden) en ze hebben heel instructief een replica neergezet.
Zo lag de overleden persoon, met grafgift:
Tekst erbij:
Prima gedaan.
Na het open stuk over de heide komen we in het bos en rijden lekker in de schaduw. Mooi bos. We komen door Vierhouten, dit is een beetje een toeristische kermis met allerlei bordjes voor ijsjes: zo vroeg op de dag nog maar even niet. Overigens is de bekende Paasheuvel hier gesitueerd, maar we zien hem niet.
De Paasheuvel in Vierhouten is een kampeer- en recreatieterrein, dat tot in de jaren vijftig grote bekendheid genoot als “heilige grond” voor de Arbeiders Jeugd Centrale (AJC), de jeugdorganisatie van de SDAP en dePvdA.
We komen wel langs het Verborgen Dorp:
voormalig onderduikerskamp “Verscholen Dorp” aan de Pas-opweg. Hier zaten in de Tweede Wereldoorlog veel onderduikers verborgen. Er zijn een drietal hutten nagebouwd en restanten van de oude hutten zijn er ook nog terug te vinden. Bij het kamp staan tevens een tweetal gedenkstenen
Je kunt duidelijk zien dat dit stuk het resultaat is van een aantal landgoederen: onder andere aan de witte slagbomen, maar ook aan de beukenlanen en de rododrendrons.
Vooral de route van knooppunt 30 naar 96 is prachtig! Mooie doorkijkjes.
We komen over de Tongerense heide: dat is het nat waarschijnlijk want er bloeit veel veenpluis. Als je goed kijkt zullen er wel meer bijzondere planten groeien.
mooi wel
Verder door Gortel (de naam is vermoedelijk een samenvoegsel van goor (moerassig land) en loo (bos)) en Niersen, een mooi stukje.
En dan bij 46 draaien we de Elspeterweg op … op de kaart -daar wel- ligt die in het groen… en het is midden in de middag … en er zitten twee flinke klims in …
Maar we hebben t gehaald en na die tweede klim gaat het over in de Vaarsenseweg (een fietspad) en die gaat grotendeels naar beneden -in de schaduw.
Aan het einde door een mooi beukenbos.
En helemaal aan het einde wacht een softijsje.
Vandaag veel betonplaten fietspaden gehad: die zijn veel beter dan vroeger, rijdt plezierig.
Dat was dan het einde van 4 dagen Veluwe: 325 km gefietst door erg mooi gebied.
